ΠΩΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΛΥΘΗΚΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ 1944

Τα πολιτικά συμβάντα της τριετίας που προηγήθηκε του πραξικοπήματος των Συνταγματαρχών, του Απριλίου του 1967, με όλες τις δραματικές επιπτώσεις τους στο μεταπολεμικό βίο της Δημοκρατίας του 1944, θα κριθούν και θα αξιολογηθούν, με την αντικειμενικότητα που εξασφαλίζει η χρονική απόσταση, από τη γραφίδα του μέλλοντος ιστορικού. Το ότι όμως αυτό κάποτε θα γίνει, δεν πρέπει να επαναπαύσει την συνείδηση εκείνων που στα συμβάντα αυτά διαδραμάτισαν κάποιο σημαντικό ρόλο ή υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων, ούτε να τους απαλλάξει από το χρέος της προσωπικής μαρτυρίας η οποία όσο και υποκειμενική και αν είναι, έχει την αξία της σαν υλικό ιστορικής σύνθεσης.
Στο χρέος αυτό πιστεύοντας, θα επιχειρήσω να περιγράψω, περισσότερο σαν ερανιστής παρά σαν χρονογράφος, τα συμβάντα της περιόδου που προανέφερα, τα οποία έζησα κατέχοντας μια σημαντική θέση στην πολιτική παράταξη της "Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης" (ΕΡΕ), προσθέτοντας και τις προσωπικές μου απόψεις και κρίσεις. Επιδίωξή μου είναι να τα γνωρίσουν οι σημερινοί νέοι μας, και να τα ανακαλέσουν στη μνήμη τους οι παλαιότεροι, όσοι βέβαια τα έχουν ξεχάσει. Έτσι, επειδή τα όσα συνέβησαν προσφέρονται σαν ιστορικό παράδειγμα, θα συνειδητοποιήσουν όλοι τους, τους κινδύνους που δημιουργούνται σε ένα ελεύθερο πολίτευμα από τα πολιτικά πάθη, όταν δεν χαλιναγωγούνται και αφήνονται να κυριαρχήσουν στην πολιτική κονίστρα. [...]