ΑΠΟ ΤΟ 1821 ΣΤΟ 1922 ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ

ΤΙ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΟ 1821 ΜΕ ΤΟ 1922; Με ποιους τρόπους το αρχαίο παρελθόν απεικονίστηκε στους θεσμούς του νεοελληνικού Κράτους; Είναι αυτοαναφορική η σχέση των ελληνικών ελίτ με την κλασσική Ελλάδα ή διαμεσολαβημένη μέσω της ματιάς των άλλων; Ποια η σχέση του Δημήτρη Γληνού με το 1821; Ήταν ο Ρήγας ερασιτέχνης νομισματολόγος; Τί συνδέει τον Σεραφείμ Μάξιμο και τον Γεώργιο Σκληρό με τους πολεμάρχους της Επανάστασης; Τον Νίκο Ζαχαριάδη με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη; Ενδιαφερόταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος για την αρχειακή έρευνα; Γιατί η γέννηση, ο εκσυγχρονισμός και η αναγέννηση του κράτους αναπαραστάθηκαν με τον φοίνικα (έως τον συμβολικό του θάνατο από τη δικτατορία της επταετίας); Τί θα έλεγε ο Φρόυντ για όλα αυτά; Είναι το 1922 εφαλτήριο για τον εξορθολογισμό του Ελληνικού Κράτους; Πώς διαμορφώθηκε το αφήγημα για την εκατονταετηρίδα της Επανάστασης στις νέες συνθήκες που δημιούργησαν η εσωτερική κρίση της δεκαετίας του 1920 και η Μεγάλη Ύφεση; Ποια η σχέση της Ευρώπης με τις μεσοπολεμικές επετειακές τελετές; Τί είπαν οι Σοβιετικοί για τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου; Γιατί ήταν αποφασιστικός ο ρόλος της συμμετοχής του πλήθους στον εορτασμό των εκατό ετών από την Επανάσταση και την ίδρυση του κράτους; Με βάση ήδη δημοσιευμένη έρευνα της συγγραφέως για τις οικονομικές συνθήκες του ελληνικού Μεσοπολέμου, τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της Μικρασιατικής Εκστρατείας και τη γεωπολιτική θέση της χώρας, αυτά και άλλα ερωτήματα εξετάζονται στο βιβλίο ως απότοκα των κοινωνικών και ιδεολογικών μετασχηματισμών της κρίσιμης μεσοπολεμικής περιόδου. Ο μακρύς και πολλαπλός βίος των συμβόλων επέτρεψε την ενσωμάτωση στην παρούσα μελέτη νέας έρευνας για τις νομισματικές και οικονομικές πραγματικότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Ελλάδα της Επανάστασης και την καποδιστριακή Ελληνική Πολιτεία. Η αμφισημία των μυθικών συμβόλων επέτρεψε ακόμη την κριτική προσέγγιση εθνικών μύθων - παλαιότερων και τωρινών.