ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΑΧΑΟΥ ΣΤΗ ΜΑΙΝΧΟΦ

...Βλέπω μια κίτρινη αφίσα - κολλημένη όπως φαίνεται λίγο πριν - αφού ήταν ακόμα υγρή και κατσαρή. Έσπευσα να τη διαβάσω μια που ήταν μόνο γράμματα. Έγραφε: Όποιος δεν οπλίζεται πεθαίνει. Όποιος δεν πεθαίνει είναι θαμμένος ζωντανός: στις φυλακές - στ' αναμορφωτήρια - στις τρύπες - (στις πόλεις δορυφόρους) - στις απαίσιες πέτρες των μοντέρνων κτηρίων - στους παιδικούς κήπους και τα σχολεία - στις πλήρως εξοπλισμένες μοντέρνες κουζίνες - στις κρεβατοκάμαρες παλάτια. (Ούλρικε Μάινχοφ). Την ξαναδιάβασα - σχεδόν σαν αυτόματο - για δεύτερη φορά. Απέναντι κάτι μπάτσοι σφύριζαν παράγοντας τον απαίσιο ήχο της αστυνομικής σφυρίχτρας - κι έρχονταν κατά δω - προφανώς για να σχίσουν την αφίσα που μόλις είχα διαβάσει. Το 'βαλα κανονικά στα πόδια. Όμως φτάνοντας στην τράπεζα - το κείμενο αυτής της Μάινχοφ είχε σφηνωθεί στο κεφάλι μου. ...πληροφορήθηκα πως οι "πρόβος" ήταν μια αναρχική ομάδα που αγωνίστηκε κατά του αυτοκινήτου - βάζοντας στη θέση του το ποδήλατο... Αντίθετα - στις άλλες χώρες - ...κόμματα και γκρούπες παρείχαν στο Μεγάλο Κεφάλαιο όλες τις ευκαιρίες να κάνουν τις κοινωνίες μας περισσότερο παράλογες και την ελευθερία κινήσεών μας ανθυγιεινή και προβληματική.