ΤΡΕΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

"Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ανθρώπινη αδυναμία είναι σύμφυτη με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, συγχρόνως όμως οφείλουμε να αντιληφθούμε πως ακόμα και σε συνθήκες απόλυτης αδυναμίας μπορούμε να έχουμε έλεγχο επί των πράξεών μας. Με άλλα λόγια, λοιπόν, δεν είναι μονόδρομος να γίνουμε όλοι ανεξαιρέτως εγκληματίες. [. . .] Η γραφειοκρατία είναι υπεύθυνη για την οργάνωση μαζικών δολοφονιών, δημιουργεί συνεπώς μια ανωνυμία, όπου το πρόσωπο εξανεμίζεται. Μόλις το εμπλεκόμενο άτομο εμφανιστεί μπροστά στο δικαστήριο, γίνεται και πάλι άνθρωπος. Δεν συμφωνείτε ότι εδώ κρύβεται η σπουδαιότητα του δικαιικού συστήματος; Λαμβάνει χώρα μια πραγματική μεταστροφή. Αν ο κατηγορούμενος ισχυριστεί: "Ήμουν απλά ένας γραφειοκράτης", ο δικαστής μπορεί να απαντήσει: "Άκου, δεν βρίσκεσαι εδώ γι' αυτόν τον λόγο. Εδώ βρίσκεσαι για τις συγκεκριμένες πράξεις σου". Η μεταστροφή αυτή έχει κάτι το θαυμάσιο".

ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΚΔΟΣΗ