ΑΜΛΕΤ

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ - ΣΚΗΝΗ 2 (Ι.2)
(Επίσημη αίθουσα στον πύργο)
(Μπαίνουν ο βασιλιάς Κλαύδιος, η βασίλισσα Γερτρούδη, ο πρίγκιπας Άμλετ, ο Βόλτιμαντ, ο Κορνήλιος, ο Πολώνιος με τον γιο του Λαέρτη, και άλλοι)
ΚΛΑΥΔΙΟΣ
Αν και είναι ακόμα νωπή η μνήμη απ' τον χαμό του Άμλετ,
του αγαπημένου μου αδελφού, και θα έπρεπε οι καρδιές μας
να είναι βουτηγμένες μέσα στο πένθος και όλο το βασίλειο
σκυθρωπό από τη βαριά οδύνη, όμως, να, η φρόνηση
νίκησε τη φύση και τώρα με θλίψη συνετή θυμόμαστε εκείνον
χωρίς να παραμελούμε και τους εαυτούς μας. Γι' αυτό,
την άλλοτε νύφη μου και τώρα βασίλισσά μου, συγκυρίαρχη
στον θρόνο του αγέρωχού μας κράτους, την πήρα για γυναίκα μου.
Αλλά η χαρά μου ήταν ανάμικτη με λύπη, το ένα μάτι έκλαιγε,
τ' άλλο γελούσε, επιθαλάμια ήταν η κηδεία κι επικήδειος ο γάμος
και ίσα ζυγισμένες θλίψη κι ευφροσύνη. Και, βέβαια,
δεν αντιτάχθηκα στις συνετές σας συμβουλές που ελεύθερα
την πράξη μου επικροτήσανε. Γι' αυτό όλους σας ευχαριστώ.
Τώρα σε κάτι άλλο: όπως ξέρετε, ο νεαρός Φόρτενμπρας
- μη εκτιμώντας τη δύναμή μας ή νομίζοντας πως ο χαμός
του αγαπητού μου αδελφού παρέλυσε το κράτος και διέλυσε τη χώρα,
με σύμμαχό του τ' όνειρο πως τάχα υπερέχει, συνέχεια μας ενοχλεί,
ζητώντας με μηνύματα να του επιστρέψουμε τα εδάφη
που νόμιμα έχασε ο πατέρας του και κέρδισε ο γενναίος αδελφός μου.
Αυτά εκείνος. Όσο για μας και τον σκοπό που σας κάλεσα, το θέμα
είναι το εξής: έχω έτοιμο το γράμμα για τον βασιλιά της Νορβηγίας,
θείο του νεαρού Φόρτενμπρας, που είναι ανήμπορος, κατάκοιτος,
και δεν έχει ιδέα για τα σχέδια του ανιψιού του, όπου του ζητάω
να σταματήσει τις ενέργειες του νεαρού, γιατί οι στρατολογήσεις,
οι κατατάξεις και οι προετοιμασίες γίνονται, όλα, μέσα
στην επικράτειά του. Γι' αυτό στέλνω εσένα, αγαπητέ Κορνήλιε,
κι εσένα, Βόλτιμαντ, στον γέρο Νορβηγό να πάτε αυτό το γράμμα
με τους χαιρετισμούς μου. Αυτό μόνο, γιατί άλλη εξουσία
δεν έχετε για διαπραγματεύσεις με τον βασιλιά: θα κάνετε μόνο
όσα ορίζονται με λεπτομέρειες σ' αυτό το έγγραφο. Στο καλό:
η ταχύτητά σας θα δείξει και τον ζήλο σας.