ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (1936-1939)

Το παρόν έργο είναι από τα σημαντικότερα κριτικά βιβλία για την Ισπανική Επανάσταση στη διεθνή βιβλιογραφία. Ο συγγραφέας εξετάζει τις διάφορες φάσεις του αγώνα με οξυδερκή και ενδελεχή τρόπο και επισημαίνει τις αιτίες της αποτυχίας της Επανάστασης, υποστηρίζοντας ότι η σημαντικότερη ήταν εσωτερική. Η σύμπραξη των CNT και FAI είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της αναρχικής ταυτότητας της δεύτερης. Η συνακόλουθη "συνδικαλιστικοποίηση" του αναρχικού κινήματος είχε ως συνέπειες την αύξουσα γραφειοκρατικοποίησή του και την ανάδειξη ισχυρών ηγετών που μεταμορφώθηκαν γρήγορα σε πολιτικούς "αστέρες" οι οποίοι, μεθυσμένοι από την αίγλη τους, υιοθέτησαν μια πολιτική άκρως αντίθετη με τις πάγιες αναρχικές αρχές, αποπροσανατολίζοντας - συνειδητά ή όχι - το κίνημα και υπονομεύοντας όχι μόνον αυτό, αλλά και την ίδια την Επανάσταση και, κατ' επέκταση, τον πόλεμο - υιοθέτηση γραφειοκρατικών οργανωτικών δομών, αδιαφανείς διαδικασίες, αλλεπάλληλοι συμβιβασμοί με τους πολιτικούς χάριν της "αντιφασιστικής ενότητας", γραφειοκρατικοποίηση του κολλεκτιβοποιημένου βιομηχανικού τομέα, αποδοχή της στρατικοποίησης κλπ. Ο συγγραφέας τεκμηριώνει ακλόνητα τα συμπεράσματά του βάσει αυθεντικών ντοκουμέντων της εποχής. Για αυτονόητους λόγους, το βιβλίο αυτό σπάνια αναφέρεται στη βιβλιογραφία αναρχικών βιβλίων - ιδιαίτερα Ισπανικών - για την Ισπανική Επανάσταση.

ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΚΔΟΣΗ