Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ

Ποιος ήταν λοιπόν αυτός ο Μαξ Στίρνερ που το βασικό του έργο "Ο Μοναδικός και το Δικό του", συνάντησε τόσο ανέλπιστη υποδοχή, εκδόθηκε, ξαναεκδόθηκε, μεταφράστηκε, ξαναμεταφράστηκε, διαδόθηκε, έγινε θέμα φιλοσοφικών διατριβών, τόμων ερμηνείας, αναρίθμητων άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά σ' όλες τις γλώσσες του πολιτισμένου κόσμου;
"Ο Μοναδικός και το Δικό του" εμφανίστηκε το 1848 και αφού έγινε για λίγο στόχος κριτικών άρθρων, έπεσε στην αφάνεια ως τη μέρα που ένας γερμανός ονόματι Τζων-Χένρυ Μακκαίυ, που έμελλε να γίνει διάσημος αργότερα, περνώντας το καλοκαίρι του 1887 στο Λονδίνο και συχνάζοντας στο Βρεττανικό Μουσείο, έτυχε να προσέξει κάπου στην "Ιστορία του Υλισμού" του Λάγκε μερικές γραμμές αφιερωμένες στον Στίρνερ και το βιβλίο του. Έψαξε, βρήκε το βιβλίο και το διάβασε. Το περιεχόμενό του τού έκανε τόσο βαθειά εντύπωση, ώστε θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο άνθρωπος που έγραψε τον Μοναδικό, πώς ξεκίνησε ποια ήταν η ζωή του, πώς πέθανε. Δεν παρέλειψε καμμιά πηγή πληροφόρησης ανασκάλεψε τις βιβλιοθήκες, βρήκε τα παιδιά εκείνων που έκαναν παρέα με τον Στίρνερ μισό αιώνα ή σαράντα χρόνια πριν, τους έβαλε να θυμηθούν, να του μιλήσουν φρόντισε ακόμα να γνωριστεί και με τη δεύτερη γυναίκα του Στίρνερ, τη Μαρία Ντάνχαρτ. Εξοντωτική δουλειά, πράγματι. Τον καρπό αυτής της μακρόχρονης και ακούραστης προσπάθειας, θα προσπαθήσω εδώ να σκιαγραφήσω.