Ο ΣΤΑΛΙΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΣΤΟ ΚΡΕΜΛΙΝΟ

Έχω τον Κρόνο μου στον Οφιούχο. Πρέπει να βρω χρόνο να βγω για νυχτερινό κυνήγι κωλοφωτιάς, να μασώ καμιά δεκαριά πυγολαμπίδες, να τις βραχυκυκλώσω με κεντρί ομοφυλόφιλου κηφήνα, να πάρω τηλέφωνο τη φίλη μου την ιερόδουλη από τα Γιάννενα να μου στείλει βατραχοπόδαρα, να βρω κόκορα από μετανάστη στο ιστορικό κέντρο, να τον ξεδιαλέξω, να 'χει την απόγνωση συσσωρευμένη στο λειρί του. . . Θέλω ένα κομποσκοίνι δουλεμένο από αγιορείτη θεομπαίχτη καλόγερο (αυτό είναι πανεύκολο: έχω πολλές γνωριμίες στο χώρο του αοράτου, γιατί ασχολούμαι παιδιόθεν με το real estate), και όλα αυτά να τα τυλίξω σε μονοκίνι δωδεκάχρονης παρθένας, τριμμένο από νεροτσουλήθρες, να το κάμω κομπόδεμα και να το βάλω στο φούρνο με τα μικροκύματα! Τρία λεπτά θα μου πάρει, αυστηρά μετρημένα, κι εγώ θα πρέπει να ψέλνω εβραϊκές κατάρες στα Γερμανικά! Το θαυματουργό ματζούνι το αλείφεις στους κροτάφους μαζί με δυο κρόκους από χρυσά αβγά και βγαίνεις στην ταράτσα, δώδεκα και μισή το βράδυ, για μαγνητική φεγγαροθεραπεία στο χάσιμο του φεγγαριού.