ΣΚΙΤΣΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟ

Σκίτσα του ΛοΓό. Εικαστική ενότητα του ΛοΓό, την οποία συνέθεσε την τελευταία δεκαετία, και περιλαμβάνει μια γνώριμη για το έργο του θεματική αναφορά: ζευγάρια, σε ακανόνιστη διάταξη και πλείστες εκφραστικές παραλλαγές, ετερόμορφα ως προς το ύφος και την μορφική τους πληρότητα, τα οποία σχηματοποιούν μια σεκάνς συναισθηματικών διακυμάνσεων και ψυχικών εναλλαγών, αποτυπώνοντας στις επί μέρους εκδοχές τους την διαλεκτική της πρωταρχικής ανθρώπινης ένωσης, την δυναμική της αρχεγονικής δυάδας.
Ποια είναι η ιδιαιτερότητα των ζευγαριών του ΛοΓό; Το γεγονός ότι αφ' ενός μεν συναπαρτίζουν μια αδιάσπαστη αισθητική ενότητα με την ποιητική του δημιουργία, τόσο σε επίπεδο μορφής όσο και σε επίπεδο περιεχομένου, αφ' ετέρου δε πως συγκροτούν αφ' εαυτών μια ευρύτερη κειμενική οντότητα, ήτοι αντιπροσωπεύουν μια ιστορία προς αφήγηση. Η τέχνη του ΛοΓό οπτικοποιεί τον στίχο και λεκτικοποιεί την εικόνα: η εικόνα περιπλέκεται με το γράμμα, κατά τρόπο εμφανή ή και λανθάνοντα, ένα ποίημα δύναται κάλλιστα να αποτυπωθεί με όρους εικαστικής ανάπλασης, ένα σκίτσο δύναται να αποδοθεί με όρους λεκτικής εκφοράς. Αμφότερα δέσμια μιας εξιστόρησης, μιας ιστορίας, ικανής να αφηγηθεί υπό όλες τις δυνατές συνθήκες, καθότι οικεία τόσο ως μορφολογική επεξεργασία όσο και ως αμιγές περιεχόμενο, μια ιστορία απλή, κατανοητή, ρεαλιστική, χιουμοριστική, εύθυμη.
Ποιο είναι το αισθητικό σύμπαν του ΛοΓό; Πρωτίστως μια ζωντανή αισθητική πραγματικότητα, ένα σύμπαν αποτύπωσης του κόσμου και των αθρωπίνων σχέσεων ως γελοιογραφίας.