PATRIA MIA

Ένα δοκίμιο του Έζρα Πάουντ στη μητρική του γλώσσα με τίτλο ιταλικό: Patria mia. Σημειολογικά έχει, κατά την αντίληψή μου, τεράστιο ενδιαφέρον τόσο για το ύφος των εκφραζομένων ιδεών και θέσεων, τις οποίες ο νεαρός Πάουντ διατυπώνει σε αυτό το πράγματι ιδιόμορφο δοκίμιό του, όσο και για τις εκ πρώτης όψεως αφανεϊς προθέσεις του -ή εν πάση περιπτώσει όχι απόλυτα φανερές- οι οποίες ωθούν τον συγγραφέα στο εγχείρημά του: μια απολογία της βιωματικής του εμπλοκής με τις ιδέες και τις θέσεις που διατυπώνει. Όπως εγώ το βλέπω, το παράξενο αυτό δοκίμιο, παράξενο ακόμη και ως προς την ένταξη και ενσωμάτωσή του στο συνολικό corpus του παουντικού έργου, είναι πράγματι μια απολογία πολύ περισσότερο από όσο ένα θεωρητικό κείμενο των ιδεολογικών προσανατολισμών του "αμερικανού" Πάουντ και της περιπέτειάς του στα ευρωπαϊκά συμφραζόμενα μέσα στα οποία εντάχθηκε και λειτούργησε το ποιητικό κυρίως έργο του ως ένα είδος αμφίθυμου μοντερνισμού, απομακρυσμένου πάντως από τις "αμερικανικές" πηγές του ή από την "αμερικανική" ποιητική και καλλιτεχνική νοοτροπία. Ο αμφίθυμος μοντερνισμός του Πάουντ είναι πρωτίστως και κατ' εξοχήν ευρωπαϊκός, και είναι γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο που το Patria mia έχει έντονο απολογητικό χαρακτήρα και κατ' ουσίαν είναι εγχείρημα βιωματικής αμφιθυμίας έναντι των καταγωγικών εναυσμάτων και καλλιτεχνικών συναισθηματικών προβολών.