Η «ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ» ΩΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

ΤΟ 1930 Ο ΒΑΛΤΕΡ ΜΠΕΝΓΙΑΜΙΝ έκανε την κριτική παρουσίαση ενός τόμου δοκιμίων που εκδόθηκε με τη φροντίδα του συντηρητικού επαναστάτη Έρνστ Γιούνγκερ υπό τον τίτλο "Ο πόλεμος και ο πολεμιστής". Σημειώνοντας την εκ μέρους των συντελεστών του τόμου ενθουσιώδη ρομαντικοποίηση της τεχνολογίας του θανάτου και της ολοκληρωτικής επιστράτευσης των μαζών ο Μπένγιαμιν προειδοποιούσε ότι αυτή η ρομαντικοποίηση "δεν ήταν παρά μια χωρίς αναστολές ερμηνεία του δόγματος "η τέχνη για την τέχνη" σε σκέτο πόλεμο". Έξι χρόνια αργότερα, στους καταληκτήριους στοχασμούς του διάσημου δοκιμίου του "Το έργο τέχνης στην εποχή της μηχανικής αναπαραγωγής του", ο Μπένγιαμιν διεύρυνε το πεδίο της ανάλυσής του πέραν του πολέμου προς την πολιτική γενικά. Ο φασισμός, κατηγορούσε ο Μπένγιαμιν, είχε κατά διάνοια την αισθητικοποίηση της πολιτικής, την ολέθρια πραγματοποίηση του δόγματος "η τέχνη για την τέχνη".