ΔΑΝΕΙΚΑ ΑΓΥΡΙΣΤΑ

"Υπάρχει ένας περίπατος μακρινός
όπου συναντιόμαστε.
Εκεί ποτέ δε μιλάμε
καθώς στις ομηρικές μονομαχίες
απαγορεύεται η ακάλυπτη σάρκα.
Αν μιλήσεις, θα υποκύψω
αν μιλήσω, η λέξη θα τρυπήσει το απροφύλακτο μέρος
στ' αριστερά.
Ερχόμενοι από αντίθετες κατευθύνσεις
κοιταζόμαστε επίμονα στα μάτια.
Εσύ κουβαλάς το σκυλί σου
και το μέγιστο αφηγηματικό μυστικό.
Ήταν μια φορά ένας περίπατος μακρινός
όπου εσύ κι εγώ είπαμε το ίδιο πράγμα."Όλο το βιβλίο της Τριαναταφυλλίδου είναι μια χειροβομβίδα που αλλάζει χέρια αλλά ποτέ δεν σκάει. Δεν είναι ο στόχος της ποιήτριας να σκοτώσει παρά να μας αναστατώσει, να μας αφυπνίσει με την καθόλου αφηρημένη και χαλαρή γραφή της. Έγνοιες και υποψίες ανησυχιών κατακλύζουν την ποιητική της γραφή, άλλοτε σε σχέση με την ολοένα και περισσότερο νοηματικά φθίνουσα εποχή μας που δεν επιδέχεται μοναδικούς ανθρώπους και σύμβολα και άλλοτε με τον χρόνο που είναι αδυσώπητος όσο κι αν φαντάζει λαμπρά απών.