Η ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ

Ο ΠΕΡΙΠΤΕΡΑΣ
"Είναι το φευγιό που με κρατάει".
Αυτή την απάντηση μου έδωσε όταν τον ρώτησα πώς αντέχει
κλεισμένος μέσα στο περίπτερο δώδεκα ώρες την ημέρα.
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και εκείνος Δευτέρα με Σάββατο εκεί,
στα τρία τετραγωνικά που τον όρισαν σε τούτη τη γη.
Στο μικρό του βασίλειο.
Ένα Σάββατο πήγα στο περίπτερο να αγοράσω τσιγάρα και
καραμέλες για τον λαιμό.
Πιάσαμε την κουβέντα.
"Τις Κυριακές πώς τις περνάς;"
" Προετοιμάζομαι για το φευγιό", μου αποκρίθηκε.
Γελάσαμε και τον καληνύχτισα.
Χθες επέστρεψα στην παλιά μου γειτονιά, έξι χρόνια μετά.
Καθημερινή. Το περίπτερο κλειστό.
Ρώτησα έναν γείτονα να μάθω.
"Πάει ένας χρόνος κοντά τώρα. Μια Δευτέρα δεν άνοιξε. Αυτό ήταν".
"Έτσι απλά;"
"Έτσι απλά".
Άργησε το φευγιό του, μα τα κατάφερε.