ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 Λένε πως στις ποιητικές συλλογές δεν συνηθίζονται εισαγωγικές σημειώσεις. Ας παν να λένε, καταπώς κάπου έγραφε καβαφιστί ο καλός μου Γιάννης Δάλλας. Τα παρδαλοοϋφή, λοιπόν, στιχάκια που περισυλλέχθηκαν εδώ, ως «ναυαγίων ναυάγια», είναι τα περισσότερα γραμμένα σε παλαιότερες δεκαετίες. Γι' αυτό και ο τίτλος: "Μπαγιάτικα", που σε έναν μεγάλο βαθμό κυριολεκτεί. Κάποια από αυτά είχαν δημοσιευτεί παλαιότερα, και εδώ στεγάζονται (με ελαχιστότατες μικρές παρεμβάσεις) στην ενότητα με τον τίτλο: «Τα εν δήμω». Κάποια άλλα διαλέχτηκαν από πολλά άλλα (πολύ χειρότερα) που λίμναζαν στο συρτάρι («Τα εν οίκω», μαζί με δυο Ι.Χ. ποιηματίδια, στο τέλος) για να κάνουν συντροφιά στα πρώτα. Η δημόσια συνάθροισή τους δεν έγινε για να επιχειρηθούν ηρωικές και καθυστερημένες αναβάσεις σε κακοτράχαλους Παρνασσούς, αλλά για να εξοικονομήσει ο συγγραφέας τους μελάνι, χαρτί, χρόνο και κόπο, καθώς κάποια από αυτά σκορπίζονταν σποράδην, αλεξιπτωτιστικώς και κατά μόνας σε φίλους και φίλες που (ίσως) κάτι είχαν να τους πουν.