ΟΔΟΣ ΡΟΔΩΝ

 είμαι καπνός
στο καταχείμωνο
φίδι αντάξιο
του ουρανού
τζάκι παλιό κι ακλόνητο
μες στον μαρμάρινο κλονισμό του
εξιστορώ
τα δικά σας ξεφτίδια
πέταλα που μαράθηκαν
ξαπλώνοντας φαρδιά-πλατιά
στην κουρεμένη χλόη
δίπλα στους τεθλιμμένους ροδώνες
πάνω απ' την εκπλήρωση
και τ' ανεκπλήρωτά της
"πάνω, ω πάνω
απ' τ' αγκάθι"