ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΔΙΓΑΜΜΑ

ΣΤΗ Μ
Χθες μ' επισκέφθηκες ντυμένη νοσοκόμα
σ' ένα όνειρο που ίσως θα το έλεγα εφιάλτη:
Χλωμός, ντυμένος στα λευκά, μάλλον σε κώμα
(μ' επίφοβη την παρουσία κάποιου ψάλτη),αν κι ένιωθα το χνότο σου ζεστό στο στόμα
σαν έσκυψες στο πρόσωπό μου κι είπες: "Βάλ' τη
τη δύναμή σου, αγοράκι μου, όλη ακόμα
αντέχεις". Σου 'πα: "Άλλο μη με παιδεύεις, βγάλ' τηαυτή την άθλια στολή, τα διπλωμένα
φτερά σου δείξε μου, κορίτσι εσύ του ελέους,
κι άσ' τα μετά ρόδα ν' ανθίσουν απλωμέναστο έρημο περιβόλι του χαμένου κλέους".
Σβηστά τα μάτια σου. Σιωπούσες. Ή είμαι πτώμα;
Θα γίνουμε άχρηστοι, Μ, αν μείνω δίχως σώμα.