ΟΜΙΧΛΗ

Με το που ξεκίνησε το ταξίδι ο πατέρας του άρχισε να του λέει πως πρέπει να προσέχει πολύ και ν' αποφεύγει τις κακοτοπιές. Άκουγε την φωνή του και παρατηρούσε το τοπίο. Μετά από μια διαδρομή σε πεδινό έδαφος, εδώ και μία ώρα η Εθνική Οδός είχε γίνει ανηφορική και στριφογυρίζοντας σε υψώματα και πλαγιές ανέβαινε ολοένα και πιο ψηλά και πότε στ' αριστερά τους πότε στα δεξιά τους έχασκαν βαθιές και απότομες χαράδρες. Σποραδικά συναντούσαν νησίδες χιονιού που είχε πέσει παλαιότερα και, στο βάθος του ορίζοντα, εκεί απ' όπου θα περνούσαν, όλα φαίνονταν χιονισμένα. - Και μην ξαναγίνουν τα περσινά!... επαναλάμβανε κάθε λίγο και λιγάκι ο πατέρας του, σαν να κολλούσε η βελόνα στο ίδιο σημείο.