ΚΟΚΑΪΝΑ

Ύστερα από μια ερωτική απογοήτευση ο Τίτο Αρνάουντι εγκαταλείπει τις σπουδές στην πατρίδα του την Ιταλία και πηγαίνει στο Παρίσι. Με αφορμή μια δημοσιογραφική έρευνα για τα στέκια των κοκαϊνομανών, γίνεται και ο ίδιος χρήστης, αλλά συγχρόνως εξοικειώνεται με τους κοσμικούς κύκλους της γαλλικής πρωτεύουσας. Εκτός από τις συναναστροφές του με την εκκεντρική και πάμπλουτη Καλαντάν, ο Τίτο αναθερμαίνει τη σχέση του με την πρώτη του αγάπη, τη Μοντ, που εργάζεται ως χορεύτρια στα παρισινά καμπαρέ. Διχασμένος ανάμεσα στις δυο γυναίκες, θα ακολουθήσει τη Μοντ στις περιοδείες της ανά τον κόσμο. Κατά τον συγγραφέα, η ερωτική εξάρτηση μπορεί να αποδειχτεί μεγαλύτερη από εκείνη της κοκαϊνης...

Με το ψευδώνυμο Πιτιγκρίλι, ο Ντίνο Σέγκρε (1893-1975) καθιερώνεται στην ιταλική λογοτεχνία ήδη από τη δεκαετία του '20. Το πρώτο του βιβλίο, μια συλλογή διηγημάτων με το χαρακτηριστικό τίτλο "Πολυτελή θηλαστικά" (1920), γνωρίζει αμέσως επιτυχία και, παρά τις μηνύσεις σε βάρος του για προσβολή της δημοσίας αιδούς, τον καθιερώνει ως συγγραφέα. Το πρώτο του μυθιστόρημα, η "Κοκαΐνα" (1921), ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων και γίνεται αφορμή για ιδεολογικές και πολιτικές συζητήσεις γύρω από το πρόβλημα των ναρκωτικών. Ο Αντόνιο Γκράμσι, που τότε διεύθυνε το περιοδικό της Αριστεράς Ordine Nuovo, τον υπερασπίζεται. Τα μυθιστορήματα που ακολουθούν ("Παρθένα δεκαοκτώ καρατίων", "Το πείραμα του Ποτ", "Οι χορτοφάγοι του έρωτα" και "Ξανθιά δολιχοκέφαλη" -όλα γραμμένα την περίοδο 1921-1937), με τους προκλητικούς τίτλους, τα σκανδαλώδη εξώφυλλα και την ειρωνική, σαρκαστική γραφή τους, γεμάτη ευφυολογήματα και αφορισμούς, κατακτούν τους Ιταλούς αναγνώστες. Τα ευπώλητα βιβλία του κατάσχονται επανειλημμένως από το φασιστικό καθεστώς, αλλά σύντομα επανακυκλοφορούν χάρη στις παρεμβάσεις του ίδιου του Μουσολίνι.

03058-010