ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Θα πρέπει να δηλωθεί απ' την πρώτη στιγμή πόσο άχαρο και σχεδόν ακατόρθωτο, είναι μια ψύχραιμη και αντικειμενική κριτική αντιμετώπιση ενός ποιητικού έργου τόσο μεγάλης σημασίας όπως του Μαγιακόφσκι. Άχαρο, απ' το γεγονός ότι ο κριτικός, από θέση, παίρνει μια στάση επόπτη, ελεγκτή, ερευνητή κα, το χειρότερο, διδασκάλου απέναντι του ποιητή, όταν μάλιστα ένα μεγάλο μέρος των κριτηρίων του έχει διαμορφωθεί κάτω απ΄ την επίδραση του κρινόμενου έργου. Αυτή η αντιστροφή -ο διδαχθείς να παρουσιάζεται διδάσκων τον διδάσκαλόν του- είναι κάτι περισσότερο από έλλειψη ήθους.