ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ

Ο μπαμπάς μάζευε μαύρους τραγουδιστές απ' το Νότο, "φυλετικούς δίσκους", όπως τους έλεγαν τότε, μπάντες μπλουζ, εθνικές μουσικές, τζαζ - ήταν φοβερά ενημερωμένος και δεν τον ένοιαζε που πολλοί απ' αυτούς τους δίσκους ήταν εμπορικά επικίνδυνοι. Μια μέρα που γύρισα στο μαγαζί από κάποια εξωτερική δουλειά, ο μπαμπάς μού έκανε νόημα να πάω στο θάλαμο, που ακούγαμε τους δίσκους. "Άκου αυτό", μου είπε. "Είναι καινούριο". Και ήταν πράγματι κάτι καινούριο, μια υπέροχη ολοζώντανη μουσική με ένα φανταστικό σόλο κλαρινέτο που σε ξεσήκωνε να χορέψεις. Ήταν ο πρώτος δίσκος του Μπέννυ Γκούντμαν. "Καλό δεν είναι;" ρώτησε ο μπαμπάς. "Το λένε σουίνγκ".