Η ΠΛΗΜΜΥΡΑ

"Το νερό έκανε εδώ και κει έφοδο στους τοίχους και ακούγαμε τα βροντερά του χτυπήματα. Λεύκες έπεφταν, ...σπίτια γκρεμίζονταν, ...τα ζώα μανιασμένα είχαν γκρεμίσει τις πόρτες των στάβλων, ...κοπάδια τα πρόβατα στροβιλίζονταν σαν ξερόκλαδα στις δίνες του ποταμού. Καταστροφή! Οι σοδειές μας χαμένες. Μέσα σε λίγες ώρες οι περιουσίες μας μηδέν!
Όχι δεν είναι δίκαιος ο Θεός. Τίποτα δεν του έχουμε κάνει κι όλα μας τα παίρνει πίσω".
Τέτοιες περιγραφές κάνει ο Εμίλ Ζολά για την πλημμύρα που χτύπησε την Τουλούζη μια νύχτα του Ιούνη το 1910 όταν υπερχείλησε ο ποταμός Γκαρόν, καταστρέφοντας δεκάδες χωριά και αφήνοντας πίσω του 700 νεκρούς.
Τα γεγονότα που περιγράφονται είναι πέρα για πέρα αληθινά και βασίζονται σε αφηγήσεις, σε έρευνες του συγγραφέα και σε κείμενα που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες της εποχής.
Ποιος το φανταζόταν ότι μια παρόμοια, ίσως και μεγαλύτερη καταστροφή θα χτύπαγε τις τελευταίες μέρες τη Θεσσαλία. Οι περιγραφές που κάνουν σήμερα οι πλημμυροπαθείς θυμίζουν τις πολύ ζωντανές περιγραφές του Ζολά σ' αυτή τη νουβέλα.