ΜΑΓΓΕΛΑΝΟΣ

Η Οδύσσεια θαυμαστή μες στην ιστορία της ανθρωπότητας αυτό το ταξίδι των διακοσίων εξήντα πέντε αποφασισμένων ανθρώπων, που δεκαοχτώ τους μόνο ξαναγύρισαν πίσω μ' ένα τσακισμένο καράβι, -αλλά με το σήμα της πιο μεγάλης νίκης υψωμένο στον ιστό. Και κατάλαβα, όπως τόσες άλλες φορές, πως ο καλύτερος κι ο πιο πρόσφορος τρόπος να εξηγήσω στον εαυτό μου κάτι ακατανόητο ήταν να το διαπλάσω και να το εκθέσω για τους άλλους. Έτσι γεννήθηκε αυτό το βιβλίο, και μπορώ να πω ειλικρινώς πως ένιωσα κι εγώ μια έκπληξη. Γιατί, καθώς διηγόμουν αυτή την καινούργια Οδύσσεια όσο μπορούσα πιστότερα και σύμφωνα μ' όλα τα ντοκουμέντα που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, είχα διαρκώς το περίεργο συναίσθημα πως διηγόμουν μιαν επινόηση, κάποιο μεγάλο όνειρο, κάποιον απ' τους ιερούς μύθους της ανθρωπότητας. Τις μεγάλες ηρωικές πράξεις της ανθρωπότητας, ακριβώς επειδή υψώνονται τόσο ψηλότερα απ' το κοινό γήινο μέτρο, τις βαραίνει πάντοτε κάτι ακατανόητο· αλλά και πάντοτε, σ' εκείνα της ακριβώς τα απίστευτα ανδραγαθήματα, η ανθρωπότητα ξαναβρίσκει την πίστη της στον εαυτό της. (Στέφαν Τσβάιχ, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)