ΚΕΚΑΡΜΕΝΟΙ

Ο Νικήτας σκόνταψε κι έπεσε, και τον είχε δει που βαστούσε την κοιλιά του χτυπημένος σίγουρα.
Το στενό που στρίψανε δεν είχε κόσμο, κι οι λίγοι περαστικοί γυρνούσαν και τους κοιτάζαν όπως τρέχανε, και τώρα ο Νικήτας ήταν πεσμένος μπρούμυτα βαστώντας την κοιλιά του. Δε γινόταν να τον αφήσει εκεί.
Πήρε το πιστόλι από τη μέση του, κάτω απ' το μπουφάν, κι έσκυψε πάνω του. Ο Νικήτας κατάλαβε, κι έκαμε να γυρίσει, μα τον έπιασε απ' το σβέρκο και του κράτησε το κεφάλι χαμηλά. Δεν μπορούσε να παλέψει, χτυπημένος.