ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Αντόρνο και άλλοι εκπρόσωποι της σχολής της Φρανκφούρτης, όπως ο Χέρμπερτ Μαρκούζε, ο Γύργκεν Χάμπερμας, ο Λέο Κόφλερ και άλλοι, παρατηρούν βέβαια μια κάποια χαλάρωση της εχθρικής απέναντι στη σεξουαλικότητα ηθικής, αλλά αμφιβάλλουν αν κάνει τους ανθρώπους πιο ελεύθερους. Αποδίδουν τη χαλάρωση του εχθρικού στη σεξουαλικότητα συστήματος κανόνων στις απαιτήσεις ενός καταναλωτικά προσανατολισμένου, όψιμου καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος που δε χρειάζεται πια τον ασκητικό, εχθρικό στην ευχαρίστηση και λιτό άνθρωπο που ζει πειθαρχικά και ηθικά ή κάτω από το φόβο του κυρίου του, αλλά τον ευκίνητο, τον αναζητητή της ευχαρίστησης, τουλάχιστον τον ανυπόμονο καταναλωτή. Σε τελευταία ανάλυση αυτό σημαίνει ότι η ηθική εξαρτάται από κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και από τα συμφέροντα που τις ορίζουν, αλλά αυτά τα συμφέροντα δεν απειλούνται από την κατάργηση μερικών παραδοσιακών σεξουαλικών κανόνων, αφού υπάρχουν μέσα και τρόποι για τον -έμμεσο έλεγχο και την εκμετάλλευση των σεξουαλικών αναγκών.

ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ