ΕΓΩ Η ΖΩΖΩ ΝΤΑΛΜΑΣ

«Οι άνθρωποι τυλίγουν τη ζωή με πολλή ετικέτα, τη φορτώνουν με πολλή σοβαρότητα. Και αυτό είναι το δράμα τους, η τραγωδία τους. Όσοι την παθαίνουν στη ζωή, γι' αυτό την παθαίνουν. Της φορτώνουν ένα ρόλο που αυτή δεν μπορεί να σηκώσει. Την παίρνουν πάρα πολύ στα σοβαρά. Ζητούν πράγματα που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς από μια αγία. Να γιατί είναι δύο πολύτιμα δώρα του Θεού ο έρωτας και το γλέντι. Αυτά λύνουν από τη ζωή τα δεσμά με τα οποία την έδεσαν οι σοβαροί και της δίνουν έναν τόνο ελαφρότητας που είναι μέσα στη φύση της... Εν αρχή λοιπόν ο έρως και το γλέντι. Κάνοντας έρωτα, γλεντώντας, δεν ζητάτε και δεν παίρνετε από τη ζωή παρά μόνο εκείνο που έχει πραγματικά να σας δώσει. Τη ματαιότητά της, σερβιρισμένη όμως σε χείλη που ηλεκτρίζουν, σε αγκαλιές που καίνε, σε χάδια που σας κατρακυλούν σε γλυκούς ιλίγγους...»