ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ - ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΜΠΕΡΤΙ ΣΤΟΝ ΛΕΣΣΙΝΓΚ

Κατά τη διάρκεια της μετάβασης από τη μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης στην άλλη, η τέχνη θα βρίσκεται στο επίκεντρο των γεγονότων. Θα επηρεάζει και θα καθορίζεται. Θα προκαλεί και θα αναδιπλώνεται στον εαυτό της. Όμως, η ουσιαστική κυοφορία η επισυμβαίνουσα στο εσωτερικό της ύπαρξης, οι συνειδητές και ασύνειδες καταστάσεις που θα στοιχειοθετούσαν το χρονικό της γέννησης του έργου τέχνης, καθώς και της απόσχισής του από τον δημιουργό, παραμένουν βιβλίο άγραφο.
Μοιραία, το μόνο συγκεκριμένο και ορατό μέρος της τέχνης που μας προσφέρεται ως απόλαυση, αναστοχασμός και αξιολόγηση είναι το σημαίνον της. Δηλαδή το υλικό μέρος του έργου τέχνης, του οποίου η αναγνώριση προϋποθέτει τη μορφή.