CAMINO REAL

«Φύλαγε Θεέ μου όλους τους μικροαπατεώνες, τους τυχοδιώκτες και τους γυρολόγους που βγάζουν την καρδιά τους στο σφυρί, τους διπλά χαμένους που πάλι χαμένοι θα βγουν, την εταίρα που διέπραξε το σφάλμα του έρωτα, τον μεγαλύτερο εραστή εστεμμένο με τα μεγαλύτερα κέρατα, τον ποιητή που ξεμάκρυνε απ' την ανθισμένη γη της καρδιάς του κι ίσως βρει, ίσως δεν βρει τον δρόμο της επιστροφής. Και κοίταξε από ψηλά με χαμόγελο απόψε τους τελευταίους ιππότες, αυτούς με τη σκουριασμένη πανοπλία και τα βρώμικα λευκά τους λοφία, κι επισκέψου με κατανόηση και στοργή τους αχνούς εκείνους θρύλους που πηγαινοέρχονται σ' αυτή την πλατεία, σαν μισοξεχασμένοι στίχοι τραγουδιών. Ω! Και κάπου, κάποτε κάνε να σημαίνει και πάλι κάτι η λέξη τιμή!»