Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΜΙΝΕΤΤΙ

Ένας ανώνυμος Πρόεδρος ανώνυμου κράτους, η κυρία Προέδρου, η έμπιστη καμαριέρα της κι ένας προστατευόμενός της Βοηθός εφημέριος, εν μέσω άστοχων προς ώρας αναρχικών χτυπημάτων, μας δίνουν την ευκαιρία θέασης του βίου και της πολιτείας γελοίων και φαύλων δικτατορίσκων υπό το βλέμμα και με τις ευλογίες της Εκκλησίας. Αυτή η γελοιωδία των ανδρείκελων της εξουσίας, ως αντίστιξη στον τραγικό Μιννέτι (κατά τη συνήθεια του Μπέρνχαρντ, στο τέλος της δεκαετίας του 1970, να γράφει ανά δύο τα έργα του). Αντίστιξη στον παραγκωνισμένο ηθοποιό με το θρυλικό όνομα, που περιμένοντας μάταια τον διευθυντή ενός θεάτρου, εν μέσω πρωτοχρονιάτικης θύελλας στην Οστάνδη, προκειμένου να παίξει για τελευταία φορά τον Βασιλιά Ληρ, εξαπολύει ιοβόλο μονόλογο, γεμάτο κακία προς όλους και όλα, αλαζονεία και αυτολύπηση. Μονόλογο-προάγγελο όσων θα συμβούν στη συνέχεια.