ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΝΤΟΥ

Σε κανένα άλλο μέρος της Γης ο Χριστιανισμός δεν είχε τόσο πολλούς μάρτυρες, όσους στη Μικρά Ασία. Από την εποχή των πρώτων συστηματικών διωγμών εναντίον του, διαταχθέντων από τη Ρώμη, αλλά και αργότερα από τους σουλτάνους και τους περιφερειακούς αξιωματούχους της οθωμανικής αυτοκρατορίας και τους διαδόχους της επί Κεμάλ, όταν οι διωγμοί δεν είχαν μόνο ως στόχο τον εξαναγκασμό των διωκόμενων να εγκαταλείψουν την πίστη τους, αλλά και να τιμωρηθούν για τη φυλετική ελληνική προέλευσή τους (...) Με την έννοια αυτή, η Μικρά Ασία είναι τόπος μαρτυρίου χριστιανών και δη Ελλήνων, ο εναντίον των οποίων διωγμός δεν υπήρξε μόνο θρησκευτικός, αλλά και ρατσιστικός. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ο ανά χείρας τόμος, αναφέρεται στους Αγίους (1ος - 15ος αιώνας), στους Νεομάρτυρες (1453 - 1820) και στους Εθνομάρτυρες (μετά το 1821) της Μικράς Ασίας.