ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΙΔΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΙΛΛΗΣ

Αναγκαστική μεταφορά πληθυσμών δεν ήταν, βέβαια, την εποχή εκείνη κάτι το άγνωστο. Το πρώτο όμως πράγμα πού κάνει εντύπωση στην περίπτωση αυτή, είναι ο μεγάλος αριθμός των οικογενειών πού εκπατρίστηκαν. Και κάνει εντύπωση, όχι μόνο γιατί ή μεταφορά ενός τόσο μεγάλου αριθμού ανθρώπων - 30000 "φαμιλίαι" πρέπει να ήταν τουλάχιστο εκατό χιλιάδες άτομα - αλλά και γιατί, αν έφευγε ένας τόσο μεγάλος αριθμός κατοίκων την εποχή εκείνη από "την εν Πελοποννήσω επαρχίαν των Λακώνων", ή "επαρχία" αυτή, όσο μεγάλη κι αν ήταν, θα 'μενε ασφαλώς έρημη. Και αν όμως ακόμη υποθέσουμε πώς μια αναγκαστική μετοίκιση έγινε τότε από την Πελοπόννησο - μια ακόμη μεγάλη δυσκολία ήταν ή μεγάλη απόσταση ως το βάθος της Μικρασίας - πάλι τίποτα δε μας πείθει πώς οι Έλληνες αυτοί έφυγαν από τη Λακωνία, πολύ λιγότερο μάλιστα μας πείθει ή γλώσσα. (...) Γιατί, η καλύτερα διατηρημένη διάλεκτος πού έρχεται κατ' ευθείαν από τη Λακωνική μόνο τα Τσακώνικα είναι σήμερα, και μ' αυτά θα έπρεπε να μοιάζουν τα Σιλλιώτικα.