ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ

Τα παραμύθια στις Ινδίες δεν ξεχωρίζουν την εξιστόρηση από τον μύθο, την πραγματικότητα από την ποίηση. Για τους λαούς των Ινδιών δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους τρεις κόσμους - των Θεών, των ανθρώπων και των δαιμόνων - και τα παραμύθια δεν διακρίνονται από τους μύθους ή από τις αφηγήσεις για ζώα. Σύμφωνα με τη διδασκαλία για την περιπλάνηση της ψυχής, η ίδια ύπαρξη μπορεί να εμφανιστεί σε φυτά, ζώα, ανθρώπους, δαίμονες και θεότητες. Ο πραγματικός, με την δική μας ευρωπαϊκή έννοια, και ο μη πραγματικός κόσμος είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Τα παραμύθια μπορούμε να τα ταξινομήσουμε, σύμφωνα με τους τρεις ινδικούς σκοπούς της ζωής, σε διδακτικά, θρησκευτικά και ερωτικά. Σ’ αυτά τα τελευταία η διαφορά ανάμεσα στην ανατολική και την ευρωπαϊκή κουλτούρα είναι ακόμη πιο εμφανής. Η απουσία προκατάληψης των Ινδών στα ερωτικά θέματα οδήγησε στη δημιουργία παραμυθιών που θυμίζουν έντονα με την τόλμη τους τις διηγήσεις από τις «Χίλιες και μία νύχτες».