ΔΥΟ ΕΚΔΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΚΥΨΕΛΗΣ

Από τα «πρακτικά», αυτής της πρώτης Συνέλευσης των κηφήνων, ο αναγνώστης παρατηρεί ότι το εργατικό υποκείμενο, γύρω από τον έλεγχο και τη χειραγώγηση του οποίου, θεσμοθετούν οι κυβερνώντες κηφήνες, απουσιάζει παντελώς από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ως εκ τούτου, βγάζει το συμπέρασμα ότι η «εκ των άνω» αφήγηση της Ιστορίας αντανακλά τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης των κηφήνων, οι οποίοι, μέσω των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους, διαμορφώνουν τη συνείδηση της εργατικής τάξης των μελισσών με τέτοιο τρόπο, ώστε τα μέλη της να θεωρούν πώς είναι φυσική (αναγκαιότητα «να υποτάσσονται στους κυβερνήτες και να μοχθούν για την καλή τους συντήρηση».
Εδώ, θα πρέπει να παρατηρήσουμε μια σημαντική, υφολογική αντίθεση, μεταξύ των δύο ημερολογιακών καταγραφών. Αν και το ημερολόγιο είναι ένα προσωπικό αρχείο, εκείνο της μέλισσας δεν αναφέρεται πουθενά στο άτομό της. Μιλά με τη φωνή του συλλογικού, εργατικού υποκειμένου και καταθέτει μια ρεαλιστική εικόνα της dolce vita των κηφήνων. [...] ·
Αντίθετα, η αφήγηση, τσυ μπoυρζουά κηφήνα, χαρακτηρίζεται από έναν άκρατο ατομικισμό, καθώς εστιάζει αποκλειστικά στο «εγώ» του, με στόχο να φιλοτεχνήσει ένα ιδανικό πορτρέτο του εαυτού του.